Rozwój przemysłu nie jest i nigdy nie był zawieszony w próżni. Tak się składa, że wraz z postępem w tej konkretnej dziedzinie gospodarki zmieniało się wiele wokół. Chociażby model organizacji pracy oraz zatrudniania ulegał istotnym i fascynującym z socjologicznego punktu widzenia przeobrażeniom.
Weźmy chociażby sposób, w jaki zaczęły działać duże zakłady przemysłowe. Tam, gdzie istotna jest efektywność musiała istnieć odpowiednio duża obsada stanowisk, a więc konieczne było zatrudnienie większej ilości osób pracujących na kilka zmian. Właśnie wielozmianowość była jedną z ważnych społecznych konsekwencji industrializacji.
Fabryki, aby zaspokoić potrzeby rynku musiały w pewnych okresach działać niemalże całą dobę. Rosła liczba etatowych pracowników, co z jednej strony podwyższało koszty po stronie przedsiębiorstw, a z drugiej sprawiało, że większa liczba osób mogła liczyć na angaż i dostała realną szansę na zapewnienie swoim bliskim bytu materialnego. Każde zjawisko ma jednak tendencję do ewolucji i na przykład dziś można zaobserwować mniejszą potrzebę zatrudniania ludzi, albowiem wiele zadań maszyny wykonują samodzielnie.
